Yeni bir güne merhaba. Tıklım tıklım olan metro macerasından sonra nihayet işe gelebildim. Henüz işe başlamadan, bi kaçamak yapıp ikinci yazımı yazıyorum :)
Öncelikle okuyanlara teşekkürü bir borç bilirim.İki cümleden oluşan ilk yazımı zahmet edip okudunuz, hepinizi kucaklıyorum😄 Abartısız şu yaşıma kadar içimde hep bir günlük tutma sevdası olmuştur her kızda olduğu gibi, velakin ilk sayfayı yazdıktan sonra diğerine hiç geçemedim. Bu blog işi iyi oldu. Alt tarafı yazı yani. Ve geride bıraktığın en büyük delil😄
Peki blog açma olayı nereden esti? Hayatımın ikinci iş deneyimi olan 'içerik editörlüğü' makamımdan bildiriyorum😄 Daha çok yeni olmasına rağmen içimde yaşadığım huzur patlamasını sanırım buradan tarif etmem mümkün değil.. Bir şey farketmiş olmam bu sayfayı açmama yetti diyebilirim. Makale yazarken kafamdaki gereksiz düşüncelerin, felaket senaryolarının imha olduğunu ve aşırı mutlu olduğumu farkettim. Blog açma sebebim tamamen bundan ibaret. Bu arada söylemek gerekirse yazılarımın birileri tarafından hor görülecek olması pek de önemli değil.. Çünkü yazdıklarımı okuduğunda gülümseyecek insanların olduğunu bilmek bana yetecek ❤
Başlıktan da anlaşıldığı gibi 'kendi hayal dünyam'. Bu neyin kafası diyenleri duyuyorum. Gamze kafası canım😄 Anladım ki; birileri ne diyecek diye yaşamaktan fayda gelmiyo. Evet anlamam 25 yılımı aldı ama oldu hahaa. Milat diyebiliriz. Şimdilik bu kadar. Takipte kalın canlar 😍 🙋
🙂👍👏
YanıtlaSil:)
Sil