MURPHY KANUNLARI

Uzun bi aradan sonra ben, merhaba🙋💕

Asla değişmeyen ve değişmeyecek olan şeyler. Bir şeyi ne kadar çok isterseniz bi o kadar olmaz ama bir şeyden ne kadar kaçarsanız dünyanın öbür ucuna da gitseniz gelir yine sizi bulur. "Murphy kanunları" kesinlikle hayatın özeti 😃

Yetişmen gereken yere gitmek için beklerken gelmeyen dolmuş gibi mesela😃 2 dakikada bi geçen dolmuş senin işin olsun 2 saat sonra gelir arkadaş. Trafikte akan şeride geçersin kitlenir kalır. Ne zaman radyoyu açsan sevdiğin şarkının sonunu yakalarsın.. Bi işi halletmene engel olan şeyi düzeltmek için tam 35264 kez uğraşırsın ve bunu birine kanıtlamaya kalkıştığında anında çalışır. Olumsuzluklar silsilesi resmen. Sadece benim hayatımın bi parçası değildir umarım😝 Olumsuz düşünürsen olumsuz olur ama olumlu düşünürsen yine olumsuz olur. Başkasına Polyannasındır ama kendine..😀 Akışına bırakamama sorunsalı da bence Murphy Kanunlarına dahil. “Eğer bir işi halletmek için birden fazla olasılık varsa ve bu olasılıklardan biri istenmeyen sonuçlar veya felaketler doğuracaksa, kesinlikle bu olasılık gerçekleşecektir.” Bütün aksilikler işte bu yüzden bizim bi suçumuz yok aslında😃 ‘Bir şeyi 40 kere söylersen olur’lar ya da ‘Olumlu düşün olumlu olsun’lar Murphy Kanunlarını yolundan caydıramaz o herhalükarda bildiğini okur.

…

Son zamanlarda yaşadığım ve gülüp geçtiğim durumlara ithafen yazdım bu yazıyı😃 Çünkü Murphy Kanunları fazlaca önüme çıkar oldu. Yazının başında da söylemiştim ya hayatın özeti sanki bu.. Bi şarkı armağan ederek yazıma son veriyorum.  Cümlemizin hislerine tercüman olması dileğiyle. Sevgili Sezen Aksu ve Ceza’dan 'Gelsin, hayat bildiği gibi gelsin’ 😀 Bi sonraki yazıya kadar sağlıcakla kalın😍😚 


Bir Önceki Yazım 💁 https://gmzbaall.blogspot.com.tr/2017/07/gercegin-farkinda-miyiz.html

GERÇEĞİN FARKINDA MIYIZ?

~

Hayat telaşesi sarmış dört bi yanımızı. Görmüyo musunuz hepimizi esir almış her şeyi ile.. Umursamıyoruz hiçbir şeyi.

Biz varız çünkü bizim hayatımız! Sadece biz, sadece siz, sadece ben! Ben ben ben! Hiç kendinizden başka birini düşündünüz mü gerçekten? Kendinizi onun yerine koydunuz mu? Onunla mutlu olup onunla üzüldünüz mü? Birine yardım ettiniz mi hiç gönülden? Ya da her neyse işte. Belki evet belki hayır.. Belki de kendinizi kusursuz sandınız. Bazen de yaktınız, yıktınız. Çünkü her zaman en değerli sizdiniz. Neden sadece siz? 

Dünya üzerinde aynı salise, aynı saniyede, aynı dakika, aynı saatte nice insan gülerken niceleri ağlıyo. Birileri doğarken birileri gözünü yumuyo bu hayata. Düzen bu şekilde ilerlerken her yeni gün bir gün daha eksiliyor ömrümüzden.. Gerçeğin farkında mıyız? Dünya üzerinde birçok olay meydana gelirken, hergün yaşamımızı sürdürebilmek için mücadele verirken  unuttuğumuz şeyler var. Mesela ölüm gibi.. Nefes aldığımız sürece bir şeyleri değiştirme şansımız var evet. Boşveriyoruz. Sonsuzmuş gibi yaşadığımız hayatımızda ya bu şansımız elimizden alınırsa ?
...

Her veda erkendir aslında. Konduramaz insan, kabullenemez. Hiç bir cümle teselli etmeye yetmez.. Başınızı yasladığınız omuzlar çare olmaz derdinize. O acının tarifi olmaz ki.. Her iki kişi hayattayken yaşanan ayrılığın, en koyusu bile denk değildir ölüme.. Çünkü artık giden geri gelmeyecektir. Gerçeğin farkında mıyız? Kime bu öfke, kime bu inat, bu kapris? Böyle sıralanıp gider daha.. Düşünmeden yaşıyoruz. Hepimiz biraz hissiziz aslında. Birini kaybedince mi değerini anlarız? Sonra koskoca bir keşke kaplar hepimizin hayatını. Keşke şimdi burda olsaydı...

Ama hayat bu ya, yarın yine bir şey olmamış gibi yaşamaya devam eder insan.

Çünkü tek bir cümle çaresizliğimizi yüzümüze vurmaya yeter; "Hayat devam ediyo.."

~

Bir Önceki Yazım: https://gmzbaall.blogspot.com.tr/2017/06/gunun-birinde.html